-
روز سوّم
یکشنبه 11 فروردینماه سال 1387 03:42
از آنجا که خوابیده ام سر صبح ساعت ۷:۴۵ ، پیامک بیژن را که خبر بدی دارد نمی خوانم ساعت ۹:۱۵ کاظم زنگ می زند و من فکر می کنم بسیار خوابیده ام .. خبر را کاظم می دهد و .. کسی که مثل پدربزرگم بود را از دست داده ایم پدربزرگی که کسی نمی دانست .. کاظم می گوید ممد ابراهیم تنهاست بیا به خانه شان برویم. پدربزرگ در تهران فوت کرده...
-
روز دوّم
یکشنبه 11 فروردینماه سال 1387 02:20
خوابیده ام ساعت ۱۲ ظهر ، که تلفنم زنگ می خورد س می گوید : بیا خونه ی عمو عباس ، ف خانم اینجاست .. ف یک فامیل و دوست خوب برای مادرم بوده است.. به دلیل مسائل سیاسی ، سال ۱۳۶۴ همراه شوهر و فرزندش از ایران خارج شده و حال پس از ۲۲ سال برای دیدار ، به ایران آمده.. به آنجا می روم و مرا می بیند و یادگار می خوانَدم! و من جز...
-
روز اوّل
جمعه 9 فروردینماه سال 1387 03:41
صدایی از کسی نیست نشسته ام در خانه نمی توانم . نمی دانم باید به چه کسی زنگ بزنم که درگیر دید و بازدید عید نباشد به تنهایی می روم سمت ترنج که در راه امین و ماهان و مجید را می بینیم و می رویم هوا خوب است .. امّا ازدحام غیر قابل تحمل . همین دیگه . این ۵ شنبه اول سالمان بود.!
-
دوباره سال نو آمد و ما نفهمیدیم
چهارشنبه 7 فروردینماه سال 1387 02:42
چیزی به طور محسوسی عوض نشده روزها همان ها هستند. . و روابط هم همان.. من مثل دو سال گذشته تعطیل کرده ام همه چیز را و پدر ..هم!
-
باز هم هنر ندارد.. تهران
شنبه 3 فروردینماه سال 1387 03:28
ولی میشه گفت رفتم ته..! یعنی همون تهران که بهش میگن.. هرچی! هر روز در علافی .. یه سرم رفتم کرج با عمو علیرضا ( شوهر خاله ی عزیز ) زدیم حرفو.. حسابی! شنبه اومدم اینورا!
-
هنوز فرصت باران سبز ، جاری نیست
پنجشنبه 1 فروردینماه سال 1387 00:12
حتّی خارج شدنم از گیلان هم دیگر اتفاق خاصی نیست که بخواهم بنویسم!
-
[ بدون عنوان ]
دوشنبه 27 اسفندماه سال 1386 15:05
نه
-
امان از شهر بی شاعر
چهارشنبه 22 اسفندماه سال 1386 02:48
برو شاید برسیم! به جایی که عوامل فرهنگی آن با هم نجنگند!
-
خوشحالم!
شنبه 18 اسفندماه سال 1386 17:17
معرفی می کنم! آقای ستون! هنوز.. دارم!
-
نغمه های رستگاری پائولو!
شنبه 18 اسفندماه سال 1386 02:21
همین یک هفته پیش! رفته ام انزلی . کلاسم طبق معمول تشکیل نشده رفتم دانشگاه گیلان و با امین و مازیار و عرفان رفتیم جلسه ی کانون کتاب درباره ی کیمیاگر ..پائلو کوئیلو رضا هم که بود..! یکی باید می آمد کیمیاگر را که مثل قرآن شده بودبرایش می گرفت از دخترک .. دیوانه شده بودیم! با امین اومدیم لاهیجان .. و سر میدون اصلی آرمین.!...
-
دوباره راضیه بر فقر خویش راضی شد!
جمعه 17 اسفندماه سال 1386 02:19
دوشنبه ی بعد از آن روز خونبار، جلسه ی داستان خوانی ست همچنان احساس ضعف.. می روم بالاخره تا رشت.! امین هست . مهاجر. حسن و پسرخاله ی مهاجر ، صبا. جلسه ی خوبی ست امّا من که خوب نیستم!! یکی چیزی می خواند که.. بیشتر خسته می شوم! به لاهیجان می آیم . رضا را در راه می بینم و به ترنج می رویم بعد کاظم می آید! و شروع می کنیم و...
-
برش
چهارشنبه 15 اسفندماه سال 1386 01:43
پر شده ام حدود ۱۰ روز پیش.. نمی توانم که عکس العمل عادی بروز دهم.. زده ام با مشتم شیشه را شکسته ام و روی بند انگشت شصتم بریده.. و خون می آید همانطور خون می آید و بند آمدن را نمی داند فلج شده ام از ضعف خونی که می رود ناهار و صبحانه هم .. بالخره بعد از حدود نیم ساعت ، بند می آید و چسب می زنم و می روم ترنج نگاه می کنم و...
-
وقتی تو نیسأی
سهشنبه 14 اسفندماه سال 1386 01:20
فرده شنم کیسوم پورأ بؤم دئه اسئد ممد جواب ندئنه. اوضاع اصن عادی نئه.. هوا خوبأ بؤدره و همشکِ موسؤن مو گیج و خرابم ! بهار امأدره .. بخألی خأ احساس سرزیندگی بوکونیم امّا ای سرزندگئ فرسایش و خستگی همرأ دأنم .. // اینقد می حال خرابه کی حتّی بوگذشته روزؤنه چرندیاتم مننئم بنویسم // فرده شنم کیسوم!
-
مرغ شیدا ، بیا بیا !
پنجشنبه 9 اسفندماه سال 1386 16:36
خودم را مجبور کرده ام که دوباره برگردم به آن به شدّت کتاب خواندن چند سال پیش.. و انتخابهای متنوعم کم کم باعث شده که اجبارم تبدیل به علاقه شود / باید درگیر کتاب های شعر گیلکی دهه ی ۵۰ هم باشم! / یک روز پاییز که من ورضا برمی گشتیم از انزلی و می خواندیم مرغ شیدا ( محسن نامجو . هوشنگ ابتهاج ) را غمبار ، سرباز مأمور سه راه...
-
غیرمنتظره
سهشنبه 7 اسفندماه سال 1386 01:02
ایمسال زبؤن مادری جهانی روزه زاکؤون . آقایؤن . ریفئقون خیلی حال بدأن.. دو نفره گیلکی نیویشتن مئه به غیر منتظره بو.. و همه کسأ جی بیشتر ، ایشؤن کی بنویشتن مو حال بودم! نیما اکبرپور ( عصیان ) احمد زاهدی لنگرودی ( دایره ی مینا ) علی یوسفی ئم کار باارزشی انجؤم بدأ و تقریبا ۹۰ درصد گیلکی نیویسؤن لینکِ بنأ خوشه وبلاگِ مئن...
-
می پئر و مأرِ زبون.. مو تمرین کأدرم!
پنجشنبه 2 اسفندماه سال 1386 18:24
پارسال کی تازه بوشؤبوم زته مئن.. ای موقع هیچ ندأشتم زئنه به .. چون اله فارسی گب زئم .. هرچند خیلی یکی دو سالی بو کی تلاش کأده بوم گیلکی گب بزنم! هرچی ببون .. او ۴ سالی که قبل مهدکودک شؤنأ جی اوجور گیلکی غلیط گب زئم می ناخودآگاه مئن هننأ بو و منّیسم هیتو به ای آسؤنی گیلکئه دس ویگیرم! تا ای کی بوشؤم زیتئه مئن و زاکؤن...
-
لعنت به ۱۳ فبریه ای که در آن، همه به فکر فردا باشند!
چهارشنبه 1 اسفندماه سال 1386 07:02
چهارشنبه ی گذشته نزدیک ظهر برخاستم و.. به دلایل خاص نمی خواستم لاهیجان باشم و چون جای دیگه ای نداشتم، رفتم رشت.. رفتم یه سر خانه فرهنگ واسه برنامه ی اسفند که گفتن آماده نشده! بعدش رفتم سر قرارام با مازیار و رفتیم یه جا نشستیم و یه ذره صحبت و از این چیزا.. بعدش رفتیم خانه ی هنر پروین ، یه نمایشگاه نقاشی که من حرفی...
-
کتابی برای من ها!
دوشنبه 29 بهمنماه سال 1386 01:57
خسته شده ام همه چیزم تکراری و رخوت انگیز شده .. چرا کسی ، کتابی یا هرچیز دیگری نمی نویسد که شبیه من و زندگیام باشد؟!
-
.!
شنبه 27 بهمنماه سال 1386 02:52
سه شنبه آخرین روز سال بوده است. برایم./ اصلا یادم نیست که چه کرده ام امّا اعلام کرده ام که فردا در هیچ کجایی که کسی باشد از آشنا و فامیل، نخواهم بود.. برای زنده ماندن: سریال یک مشت پَر عقاب ( شبکه ی اول )
-
شعر. آهنگ. ترانه. قهوه خانه
پنجشنبه 25 بهمنماه سال 1386 02:55
شنبه روز تولّد دیگری از بهمنی های خانواده است در حالی که این امتحان آخر را هم چندا جالب نگذراندم حسین از شعر استاتیکی ام خوشش آمده و ازم می خواهد که برایش بفرستم و می فرستم بارانی که می بارد . قاطی می شود با خلوت بودن مینی بوس و آهنگی که در گوشم می رود حس خوبی می دهد! غروب با یک دوست کم دیدنی حرف می زنم در همان قهوه...
-
چقَدَر شلوغ.. جمعه
سهشنبه 23 بهمنماه سال 1386 02:34
جمعه .. اصلا.. جالب نبود با وجود شلوغی سر ظهر از خواب بیدار شدم..و رفتم مهمونی و .... همه ی اونایی که باید ، بودن! غروب برای تولّد صمد یه کتاب خوب خریدم.. هرچند بعدش فهمیدم که صمد عزیز هنوز معنی واقعی کتاب خوبو نمی دونه // در خونه بسته بود و من باز هم آواره شدم به کوچه های شهرم و همون جایی که ظهر بودم.
-
تکرار می کنم/ غمِ تحلیلِ شعر نیست..
یکشنبه 21 بهمنماه سال 1386 03:06
بزرگترین گند دوران تحصیلم یا هرچیز دیگر که نامش را بگذارم در امتحان سوّم رقم خورد .. وقتی که نشستم سر جلسه .. همه از ذهنم پرید حتّی خرپا که تنها چیزی بود که همیشه راحت حل می کردم! و بعد از یه مدّت این زندگی و در عین حال درد بزرگ اومد..: شعر!! همین شد که ما ماندیم/ باز هم/ فقط با شعرمان .. و برگه امتحانی که یک خط در آن...
-
رخوت
جمعه 19 بهمنماه سال 1386 02:06
برای امتحان دوم شب را رفته ام انزلی که صبح خواب نمانم اولین تجربه در خانه ی دانشجویی!! /// و ظهر میلاد را می بینیم که امتحاناتش تمام شده و از کویر به لاهیجان آمده است! برای زنده ماندن: ترانه ی بن بست ( علیرضا عصار. افشین یداللهی. شهرداد روحانی) آلبوم نهان مکن!
-
بهمنش
چهارشنبه 17 بهمنماه سال 1386 02:25
نیازی نیست نوشته های پارسال را بخوانم تا بدانم که بهمناش چیزی خیلی بهتر از بهمن امسال نبود.. امّا هرچه بود لااقل نمیه ی دومش خالی بود و رها.. هیچ کدام از بهمن هایم به گندی امسال نبوده اند تا کنون! انگار! تمامش کنیم در بهمن هم اگر زندگی نکنم پس کی زندگی کنم!! برای زنده ماندن: . نیست. چیزی.
-
ای امتحان به سوی خدا می فرستمت!
دوشنبه 15 بهمنماه سال 1386 03:09
۵ شنبه سعی می کنم پس از حذف ۵ واحد با قلبی مطمئن سر جلسه امتحان ۴ واحدی حاضر شوم! و می کنم ! و می روم و می آیم بیرون و... شب در ترنج! هستم! و بد نیستم! برای زنده ماندن: سریال رقص پرواز . پرونده ی شهروند امروز درباره ی انقلاب
-
دورنمای نزدیک بین!
شنبه 13 بهمنماه سال 1386 03:24
سه شنبه بام سبز در می آید و چهارشنبه .. در ترنج هستیم!! کاظم. ماهان. امین. نیما. خود. رضا و یک نیمای دیگر که دوست رضاست! محور صحبت ، ماهنامه ی بام سبز است! برای زنده ماندن: آلبوم پرواز ( منتخبی از سرود های انقلابی )
-
داستان ندارم!
جمعه 12 بهمنماه سال 1386 02:50
دوشنبه ، جلسه ی داستان خوانی تو رشت، بد نبود. یه عضو جدید خانم که از گروه فارسی اومده بود، یه داستان از یه شاعر و یکی دو تای دیگه! . برای زنده ماندن: آلبوم سکوت سرد ( کاوه یغمایی) . بهمن. و برف
-
فضای جدید. قهوه ی جدید
سهشنبه 9 بهمنماه سال 1386 02:16
گند زدم!! فضای جدید و بعدش با رضا ترنج ، مال یکشنبه ست! امّا ویرایشش نخواهم کرد! //// گفتم مدتی است خیلی چیزهایم خشکیده اند!! و صدایم در نمی آید.. البت این را باید گفت که سر ظهر زودتر از خواب بلن شدم که برم انزلی مخ زنی واسه گرفتن کارت ورود به جلسه کار انجام شد و حدود ۵ رسیدم لاهیجان .. در ادامه ی قسمت اوّل: گفتم برم...
-
در همان دود محو شد!
یکشنبه 7 بهمنماه سال 1386 01:30
پنجشنبه یا جمعه انگار دیگر فرقی نمی کند از بس که تکراری شده اند و شده ایم! هر روز در ترنج هستیم فقط حرف ها فرق می کند همان سیگار ها را می کشیم .. همان چای یا قهوه ها را می نوشیم گاهی شاید ۵شنبه باشد . من و صمد و کاظم برویم. گاهی هم جمعه باشد هوا ابری و غروب بدتر از همیشه ی جمعه و با کاظم و امین و نیما باشم! برای زنده...
-
میان حضور خسته اشیا
جمعه 5 بهمنماه سال 1386 23:53
۴ شنبه که مثلا امتحان می داشتم.. نرفته ام اصلا نرفته ام انزلی که حداقل از برنامه ی جدید مطلع شوم .. خوابیده ام وقتی ساعت ۶ خوابم ببرد و خانه همیشه خاموش باشد چگونه می شود برخاست و رفت .. حتّی به همان هرجا!