دوباره راضیه بر فقر خویش راضی شد!

دوشنبه ی بعد از آن روز خونبار،

جلسه ی داستان خوانی ست

همچنان احساس ضعف..

می روم بالاخره تا رشت.!

امین هست . مهاجر. حسن و پسرخاله ی مهاجر ، صبا.

جلسه ی خوبی ست

امّا من که خوب نیستم!!

یکی چیزی می خواند که.. بیشتر خسته می شوم!

به لاهیجان می آیم . رضا را در راه می بینم

و به ترنج می رویم بعد کاظم می آید!

و شروع می کنیم و  آنها شروع می کنند به من!

و من شروع می کنم به خسته

به بی مرگی.. به عصبیت..

. به خانه  رفته ام و

به دعوایی درافتادم که پایانش نمی بینم

..!

معنی جهنم را به امین  ،مازیار و رضا می گویم و..

می خوابم!

برای زنده ماندن:  منظومه های لیله کو . یه شؤ بوشؤم روخؤنه ( محمود پاینده لنگرودی )