خوب . . . نشد که بشه واقعا ...
قرار بود از گنجینه ی جناب امین استفاده کنیم .. امّآ عدم وجود نرو!!
باعث شد سر کار باشیم و بعد دور می زنیم ..
با میلاد .. بی میلاد .. ... نکته ی مهم این که بعد از ۵ ماه ریشمان را تراش دادیم!
و کاملا تعویض شد قیافه مان!!
چه خوشگل شدم امشب.. البته همون شنبه شب
بالاخره کامپیوترم را بعد از ۵ ماه به روی میز منتقل نمودم!!
تا شکل مفاصلم عوض شود!!
جمعه بود..
اصلا هم روز بدی نبود!
اصلا قضیه چیه؟
چرا من ۵ شنبه م هم مسخره بود؟
آها یادم اومد... بارون می بارید و میلاد هم بیرون نبود
بابا هم خونه نبود....
ما بیاد در ۲ جلسه ی کوچولو امّا مهم در دانشگاه گیلان شرکت کنیم!!
از ۱۱:۳۰ تا ۲ درگیر بدم!!
سرویس ساعت ۳ مارا به حساب نمی آورَد و نمی آید...
بعدش من و امین و ماهان رفتیم پیش یه آقای خوب و معروفی!!
و بچه ها صحبت کردند... بعدشم که اومدیم لاهیجان دیگه..
گویا چهارشنبه سوری هم بود.. تو شهید رجایی ۱۱ چندتا ترقه زیر پای من و میلاد به طرز
خطرناکی منفجر شد..
و نکته ی جالب امّا ناامید کننده اینکه هیچ آتشی در هیچ کجا بر پا نبود..
و ما برخلاف سال های قبل که فعّال بودیم ... امسال بدون هیچگونه فعالیت مورد گیر مأموران
نیروی انتظام واقع شدیم..
بعد از آن محیط فرارا کردیم و به عمو جعفر پناه بردیم و غلیان کردیم و به خانه رفتیم و رفتیم!
یکشنبه بود که گفتیم رها شویم از کویر و به دیار
یارها و دیدار ها برسیم ...
و به بامداد دوشنبه کشیده شدیم..
ساک میلاد را.. سرباز ها .. نمی دانیم چه کار کردند...
نمی دانیم راننده با دخترک به ظاهر خوب در اتوبوس چه کرد...
نمی دانیم چطور روزی یک بسته سیگار می کشیم!!
وقتی تلفن همراهم را خاموش می کنم یعنی همه ی شما را خاموش می کنم
نزدیکانِ دورِ من ...
یعنی مثل همیشه خاموش باشید یعنی از همه تان نا امید هستم و..
دوست ندارم وقتی بعد از گذشتن حادثه ها برای دلداری بعد از دفن سهراب
سراغم را می گیرید جوابتان را بدهم...
وقتی زیاد سیگار می کشم یعنی دوست دارم بیشتر از همیشه سکوت بشنوم
چون همه ی صداهایتان دروغ است که باعث می شود من به سیگار پناه ببرم..
من تو را می آزارم چون مرا آزار دادی.. جایی برای اعتراض برایت باقی نمی گذرام
...همینه که هست ... من دارم بیشتر از همیشه اینجا داغون میشم