فکرش را بکن.. که به من می گویند،
به من! که بیا مارا بُکُش
حال تو بمان و توضیح بد که پس از کشته شدن هیچ چیز برایت بهتر نخواهد شد..
و اینکه اگر کشتن بلد بودم که اوّل خودم را.. می کشتم
مداد رنگی بر می دارم و دوربین آنالوگ معمولی.
مداد سیاه بر می دارم با اقتصاد مهندسی.
دفترچه ی ادبیاتم با مداد سیاه .
لباس می پوشم که گرم شوم و جزوه ی مقاومت مصالح و مکانیک خاک
همین دیگه..
تا چه شود..
و البته دنبال دفترچه ی آماده به خدمت هم می روم.