نو نشد. امّا زمان را از زمین بیدار کرد

امّا شعر های سیاوش کسرایی بیشترشان 

با تمام شور حماسی که در خود دارند ،زیادی در نزدیکی عروض دور می زنند! 

و بسیاری هنوز در نو نیمایی جا نگرفته اند  

.. 

درست که نو نیمایی ، وزن دارد و قافیه ..امّا عروض نیست . 

با وجود مضامین امروزی و همچنین مورد علاقه ام  

وقتی می خوانم شعرهای کسرایی - این شاعر متعهد - را 

انگار در حال خواندن شعرهای معاصر پیش از نو نیمایی هستم! 

امّا سیاوش کسرایی از متعهّدترین شاعرانی ست که می شناسم  .

کاری به چیزی که به آن تعهّد داده است ندارم.. مهم ، تعهّد اوست.