بی گاه

از شنبه .. پدر به تهران رفته است

و ما روزهایمان همه گی تبدیل به بی گاه شده اند..

هر روز یک جا هستیم

شنبه کلاس ها تشکیل نمی شوند

یکشنبه . دوشنبه. سه شنبه . نمی رویم

دوشنبه باز هم جلسه  داستان خوانی خلوت است

و همین خودمانی تر بودن جمع باعث پرباری اش می شود..

چهارشنبه هم می رویم و باز هم کلاس تشکیل نخواهد شد..

همان کلاس نصفه شبی عزیز که دارد مارا نابود می کند در چهارشنبه ها..